Nasitten - na so leeg weer dat doch gor nich, aver wo ik mi güstern bi disse Leed versungen heff, will ik de Wöer man gau in dat Net rinstellen. Is een vun mien velen Leedern, wo ik versöök, den "Dat du mien Leevsten büst"-Ton to finnen. De lütt Riemel mit "Talk op Platt" hett mi natürlig nochmol na de Sendung rinhulpen, wo ik dat Stück denn uk sungen heff. Leider we'r veel to gau, wat mi argert, man dat rode Licht vun de Kamera hett dat we'r maakt. Wo schön is dat aver, wenn een vör Lüüd spälen kann, de egentlig nix anners as een schönen Avend beleven mögen. Dat kunnen se güstern in dat Gewölbe vun een Huus bi't Schloß Wotersen. Dor weer een Avend mit Ocke Bandixen, de ut sien ersten Romaan vörlääst hett. "Fast kein Land" heet sien Book, Verlegersmann Osburg weer uk dor un se hebben sik över dat Schrieven un dat, wat noch to dat Stück hören deit, ünnerholen. Geiht, de Tofall will dat so, jüst um de Saak, wo ik uk annerletz een junge Fru över prüüft heff; dor geeng dat um Danzig un Carl Jacob Burckhardt, de uk op siene Oort versöcht, de Krieg mit England to verhinnern. Naja, hett em jüst so wenig lückt as Guldfasan Hermann G., de sik över Bredstedt na'n Sönke-Nissen-Koog opmaakt hett un mit een poor Engelschman wat trecht verhanneln wull. Toeerst lehrten wi, wat dat "c" in Ocke een "Dehnungs-c" weer, heet ja uk Mecklelbörg un nich "Mäckelbörg"; denn keem ruut, wat dor nich so ganz veel "Erotik" binnen weer in dat Book, wat ut de Sicht vun een lütt Keerl vun 12 Johr vertellt warrt. So een seggt natürlig egentlig to all de öllerhaftigen Lüüd "Unkel", full mi in. Man natürlig nich to den Reichsverbreker, de he in de Wahnstuuv vun sien Öllern bemöten deit. Dat weer domols een Tiet, wo du as lütt Jung lang nich wußt, wo dat op ruutlopen warrt, wenn du bi so'n Corona vun Keerls oplopen deist, de sik al mit Cugnac un Sigar in Stimmung bröcht hebben. Kann mi uk noch besinnen op den gönnerhaftigen, aver uk so'n beten falschen Ton, mit de se mit mi snackten. An de Avend güstern funnen wi all guud tosamen, de beiden Künstlers un de Lüüd, de na't Gewölbe henkamen weer. De Lüüd, de dat organiseeren, harrn sik noch'n poor Minschen mehr wünscht, aver de Tieden sünd nich dorna. Ik heff uk al mien roden CDs we'r fein mit na Huus nähmen kunnt. Sunst harrn se sik disse Stück anhören kunnt, dat op de CD uk mit'n beten Wuppdi herkummt. Slagtüger Olaf Erdmann durvst mo düchtig trummeln. Freut hett mi, wat Schriever Ocke Bandixen uk över mien "ool Stimm" Bob Dylan arbeid hett. He is ja uk bit Radio, un in een vun de schönsten Leeders, de dat vun de oole Stimm gifft, "Shooting Star", dor singt he uk vun dat "last radio playing".
Is dat al so laat
Wullt du al to Bett?
Fallst bald in de Slaap
so as dat lett.
Brennt bi di noch Licht?
Leppt dien Radio?
Stört di dat uk nich
wenn ik vörbikamen do?
Ik heff de ganze Dag
an di dacht.
De Ganze Dag
an di dacht.
De ganze Dag
an di dacht.
An disse Nach heff ik dacht.
Hest du n' beten Tiet
för een Talk op Platt.
Heff een Buddel mit
un uk een Blomenstruuß inpackt.
Hest du noch een Broot
villicht uk een Stück Wurst?
Wat heiht mi dat we'r goot.
Segg, weer dat al de letzte Bus?
Ik heff de ganze Dag
an di dacht.
De Ganze Dag
an di dacht.
De ganze Dag
an di dacht.
An disse Nach heff ik dacht.
Is dat al so laat?
Wullt du al to Bett?
Fallst bald in de Slaap
so as dat lett.
Bruukst du noch een Arm
de di een beten höllt?
Wat wi maken warrn
heff ik di dat noch nich vertellt?
Ik heff de ganze Dag
an di dacht.
De Ganze Dag
an di dacht.
De ganze Dag
an di dacht.
An disse Nach heff ik dacht.
T.u.M.V.I.
