Motel Fetish heet dat Book, wo ik de Lamp för dit Leed hier funnen heff. De anner Biller wiesen natürlig ganz wat anners, mehr dat, wat vör, achter oder neben de Lamp op een Nachfalter töven deit. Ik much ja to geern mol een niege Version vun "Dat du mien Levsten büst" maken. Dat hiere Leed kummt dor nich ran; is ja man uk ut de Sicht vun de Minsch, de an de Klink vun de Kamerdöör faten deit. Mien Motel oder Hotel-Erinnern hebben man leider uk nich veel Fetisch bi hatt; dat weer meist so Tagungs-Romantik, wo de Huulbessum-Keerls sik noch gau dat Fröhstück rinproppen, ehrer dat we'r na ehr Kunnen geiht un wo du een Kostüm-Madame beluerst un di fraagst, wat se denn wull we'r för een Power-Point-Vördrag holen oder anhören mutt. Nich dat hier eener meent, dat Leed harr wat mit dat wohre Leven to doon. Dor stimmt sodennig blots dat mit dat wenig Slaap un dat Opstahn in de Nacht. Sodennig is Papa doch een "Rolling Stone" un leggt sien Kopp op dat een un dat anner Küssen. Dat Leed hebben wi annerletz höört un fein dorna danzt, leider wurr denn vun een vun de DJ-Experten gau wat anners anklickt vun dat 10.000 MP3-Archiv. Ik bün för dat dor Format ümmer een beten bang; de Klang is nich so, as du dat vun fröher erinnerst. Nu schall ik man still ween, de MP4-Dateien, de wi op dissen Blog to "hören" kriegen, denn uk noch op "mono", dat is ja uk to'n Gotterbarmen. Dor segg ik op Düütsch "Unschärfe" to un de kummt disse lütten 10-Minuten-Leeders guud to Paß.Leider heff ik noch nich so een echte E-Piano späält; dor kamen disse Harmonien binah vun ganz alleen. Is man uk blots een Produkt vun to veel Langewiel. Dat segg ik man uk blots, wo ik in Erich Fromm sien "Destruktivitäts" Book wat över de destruktive Langewiel lääst heff. Nich allens heff ik so nipp un nau begrepen. Man wat ik in mien Leven veel Lanewiel kennt heff, dat kann ik betügen; denn mi fählt dat, wo E.Fromm vun "sich in die Zucht nehmen" snackt. Man mit dat Muskanteeren un Bloggen kaam ik över de Nacht.
Korte Nach, wenig slapen.
glieks we'r dacht, glieks ganz waken
wo wi beide in een Stünn
uns ganz neeg kamen sünd.
Korte Nach sik verwohren
Dat Beduurn warr'k mi sporen.
Hebben' t so wullt, hebben dat daan.
Is keen schuld, sik neeg to kamen.
Korte Nach, lang betahlen.
Dor an dacht, sik uttomalen.
Un is't ween, is 't passeert.
Wat wi däen, de sik verlehrt.
Korte Nach, Deel vun't Leven.
hebben wi hatt, wurr uns geven.
Stünn vun Leev, Moment vull Lust
dat nich bleev, hebben wi wußt.
Korte Nacht, wenig slapen.
Lang un sacht sik umfaten
mol de Neegde utprobeeren
wo wi sunst so wiet weg weern.
Korte Nach, wenig Slapen
nu's sowiet, sik verlaten.
Weer geern bleven, mutt opstahn
du bliffst liggen, ik warr nu gahn.
T.u.M.V.I.
