Optiker - kreeg ik mol seggt, as'n Kumpelment weer't sach nich meent, as en schöne Fru mi dat trüchgeev, de villicht, as se dat seggt, mehr för ehr kloge Kopp de Leev andeent hebben wull. Aver dor bün ik ehrlig, Schönheit is nu mol dor, um sik dor an to freuen. Dorum mutt ik veel to veel kieken uk in de een un anner Richt, wo't nich ween schall. Weern't de ersten Kataloge vun Quelle, wo sik de Minschen fröher wat ut verschrieven laten kunnen? Weern dat de lüten Biller in't Vulkslexikun, de ik mi Dag um Dag bekeek, wat se nu vun Goya, Rubens oder Tizian weern un wo se Di, bruukst ja man blots de Knöpe klicken, hüüt binah mit tosmieten doon. Schaad is't, wat Du ehr, de Schönheit, de een süht un läävt, so schlech fastholen kannst, de Knipsapparaten helpen mi dor rein nich, de Schönheit un de schönen Ogenblick hören na't Leven. As wi unse plattdüütsche Lääsbok "Platt för hüüt un morgen" uk een Kapitel "Man de Leev" mitgeven wulln, kregen wi binah över dat hiere Bild vun Feddersen "Bettung" Striet. Dat geeng doch wull to wiet, meente een. Kiek mol an, dor kunn de Minsch denn uk de Betten noch de Stünnen vun Leev ansehen, de deWind in den Sünnschien na een helle Vergetten wegweihen schull.
Du büst een Fest för de Ogen
wo schön, dat ik Di seh.
Mutt ümmer na Di plieren
so schön, deit binah weh.
Kann dat gor nich glöven
is för mi, keen annereen.
Büst een Fest för miene Ogen
mutt ümmer na Di sehen.
Steihst so natürlig in de Dör
vun mien lütt Stuuv.
Vundag hebben wi nix vör
un Du maakst de Lichten ut.
Seh Dien Schadden wogen
geiht so smiedig, geiht so fein.
Büst een Fest för miene Ogen
wöllt Di eien, wöllt Di eien.
Söchst Dien Hemd denn in de Feddern
heff'k mit mien magern Rippen waarmt.
Mußt hüüt nich mehr so dull freeren
krüppst na mi, dor is dat warm.
Dor is nix as Lengen
allens an mi will na Di.
Büst een Fest för miene Ogen
geeng de Stünn doch nie vörbi.
Warr ik wedder waken
hool ik Di sach in mien Arm
warr dat Talliglicht utmaken
gah ganz still un maak keen Laarm.
Wo geern wurr ik mi dat fastholen
wat ik in mien Hart noch spöör
Du büst een Fest för miene Ogen
ik hoff, ik seh Di morgen we'r.
T.u.M.V.I.
