Von der Hand in den Mund - warrt dat uk op Platt so seggt, vun'e Hand in't Muul - ik meen, heff't sodennig noch nich höört, aver so so dat mit mien Dichten un mien Leeders. Dat is de eene korte Ogenblick, wo een Woord sik de Ehr gifft un dor geiht de Riemel-Express uk al af. Hüüt avend heff ik't man nich mehr versöcht, op't Rad keem mi noch so'n Fieravend-Riemel in'e Mööt: "De Luft ganz koolt un kloor
vun'n Sünnschien noch'n bet' wat dor
de Arbeid rieklig daan
ünnerwegens na Füeravend..."
Sodennig is uk in de eenfachsten Wöer noch ümmer uk so'n duppelten poetischen Baden, wo de Füeravend un dat beten Sünnschien na dat Leven hören, wat een sodennig vör de Füeravend "Rente"noch blifft. Man ik keem nich wieter mit dat Dichten. So heff ik düsse lüttje Dank an mien een, twee Läsers inspäält, de't hoffentlig noch nich ganz keef wurrn is, dat Läsen vun disse Blog. Egentlig - dat heff ik as een vun de ersten Saken vun Schorsch Ehmcke lehrt, de Produktionsmanager bi de Ariola weer un mien eenzige Platte op den Weg bröcht hett, "Insider-Geschichten", meent he, interesseern keen Minschen. Dat weer tabu. Na, dor hebben sik de Tieden aver gewaltig ännert, wenn'k de grote Hymne vun Fettes Brot höör, dat Nordisch by Nature, denn is dor jede drütte Deel nix anners as dat Fiern vun sik sülven. Tobi hier un Plattenmeister dor. Villicht krieg ik dat uk een Dag mol hen, un denn is dat in de Versen nich ganz so dütlig, wull meent is un wull nich. Dor wurrn denn de Lüüd de Kopp 'n beten wöltern laten, dat se ruutkriegen, wull un wat dor meent is un wat nich. Bit dorhen is allens wat ik maak un denk jüst so as bi Bogey, de sik vun Lauren Bacall in "To Have and Have not" seggen laten mutt:"You are not hard to figure out" - he kunn dat ja versöken un fleuten ehr achtran. He wurr doch weten, wo dat geeng, dat Fleuten. Denn wiest se em dat un he grient sien Ool-Sünner-Grienen achteran.
Sünd blots een, twee Lüüd
kriegen mit, wat ik hier maak
dat Dichten, Leeder, de ik spääl
in mien gude, ole Spraak.
Sünd blots een, twee Lüüd
kieken hier mol rin.
Is ehr nich ennerlei
wat ik maak un bün.
Sünd blots een, twee Lüüd
woanners tellen se na Milljonen
man ik bliev dorbi
as wurr't sik liekers lohnen.
Sünd blots een, twee Lüüd
de Rest denk'k mi dor op to.
Kunn een drütte kamen
de maak ik dormit froh.
Sünd blots een, twee Lüüd
kamen vörbi an mien Klööndör.
Man af un to ja uk in echt.
Hart, wat wullt Du mehr.
Sünd blots een, twee Lüüd
un warrt se dat mol keef
mit dat hiere Sing un Sang
dank ik ehr för de Leev.
T.u.M.V.I.
