Zettel - hier un dor un disse meddenmang; dor mußt he dor an glöven un wurr hüüt Namiddag vertont.Veel gifft nich to berichten, de mehrste Spannung is in de Filme, de ik mi optekent heff. Snackst över dit un dat, wat de Arbeit beter maken schall, denn jedereen will dat beste, aver dat, wat dorbi ruutbottern deit, dat is man mau. Mol sehen, wo de poor Bookstaben morgen an de Finster kläävt warrn, dat de poor Lüüd vun Güstern dor villicht noch'n beten vun lehren könen. Sich wertschätzen - wat schallst op platt dorto seggen; dor fallt mi de gegendelige Snack in: de sik för Schiet höllt, warrt uk för Schiet ansehen. Un dat keem uk dorbi ruut, as ik dat Blatt lääst heff, wat se dor verdeelen för ehren Truermarsch för den Palmsündag. Naja, denn man to.
Wat de Welt so allens will
mehr as dat, wat ik noch böör
un ik wünsch, se weern bi lütten still
de Lüüd, wo'k so veel Wöer vun höör.
De Welt, se schall nich gauer dreihen
as ik't verdrägen kann
de Wind mi nich vun vöörn anweihen
denn ik seh al lang keen Land.
Much so geern, wurr so geern
dat Nich-Mehr-Bigahn utprobeeren.
Kieken weg, slieken weg
annern kamen uk so torecht.
Watkde Welt blots allens opstellt
fraag mi, wat se an't Lopen hölt.
Jedereen, all tosamen wöllt to veel
wat twei gahn is, warrt nich mehr heel.
De Welt, ik much mi in ehr binnen finden
na ehr griepen, föhlen, hören, kieken mit all mien Sinnen.
Keek to veel na Biller vun anner Lüüd
bleev tolang binnen, verloor mien Tiet
Much so geern, wurr so geern
dat Nich-Mehr-Bigahn utprobeeren.
Kieken weg, slieken weg
annern kamen uk so torecht.
T.u.M.V.I.
