Wat kriegen Kinnerogen vundag to sehen? Wenn't stünnenlang in't Wiedeweltwark geiht, denn wurr ik seggen; Gude Nach. Oder schall'k de hungerigen Kinner graleeren, wat se de Welt op disse Ort un Wies dörmetten könen? Denk ik an de Kinnerogentiet torüch, fallt mi, wo lang un ümmer we'r ik de poor Bökers un Billers ankeken heff, de dat in unse Huus geev. Sünnerlig Bertelsmann sien Vulkslexikun heff ik Siet för Siet vun vörn na achtern un torüch dörstudeert. Ik seh mi noch mit een dicke Glas in de lütt Biller rinduken un de Punkte finnen, wo dat ut bestunn. Ik harr mi sach ganz un gor verloren in de bunte Welt, de ik mi erst as ole Keerl opslaten heff. Man bi't Schrieven vun disse Leed keem mi dat an, wat achter mien Brill ümmer noch Kinnerogen op de Welt kieken doon, wo ik mi nu in ophool un wat't villicht beter weer, de Kinnerogenblick aftolegen.
Kunn ik de Welt noch mit Kinnerogen sehen
wo wiet, wo groot wurr de Welt denn ween?
Wußt lang nich, wat dor achter de mehrsten Dören steiht
un worum de Klock so anners för anner Lüde geiht.
Funn sach noch ganz licht för de Welt een Maat
segh de Ünnerscheed genau twishen leeg un goot.
Kreeg noch dat bedüüd, wat mi tosteiht un wat nich.
Weer nich in mien Leven Herr över duster over Licht.
Mien Ogen wurrn oolt un week
de Farven vun de Welt, de wurrn bleek.
Mien Ogen sehen nix mehr ohne Brill.
Wat se to sehen kriegen, is nich dat, wat ik will.
Kunn ik de Welt mit Kinnerhart föhren
schull nümmers över annern mit harte Hand regeeren.
Bölken, Tranen, Dören, de luut knallen
bi Nahwer un bi uns nich mehr geven schall.
Kinnermund durvst fleuten, singen al ganz fröh
keen durvst we'r seggen, dat de Katt op den Vagel töövt.
Wurr keen Bramien geven, uk dat Fernsehen, dat bleev ut.
Mudder freut sik an ehr Leven, Vadder is to Tiet to Huus.
In mien Erinnern is Schadden, man uk Licht.
Liekers hett dat fählt, wo Tedje Wind vun dicht.
Dat fründlig Smustern över mien fröhen Johren
geeng in Truer un in Bramien-Daak verloren.
Will disse Welt nich mehr mit Kinnerogen sehen
kunn ja angahn, se weer nochmol so schön.
T.u.M.V.I
