Freitag, 11. März 2011

Laat uns man

Travelling Willburys - dor mußt ik wull so'n beten an denken, as ik hüüt namiddag dit hier inspäält heff, noch mit heesche Stimm un mit een engermaten unruhig Wuchenend vör mi. Denken dä ik't sach, weil ik noch bi Edeka inkopen schull un oft heff ik een Leed vun de olen Heroen dor höört un utholen mußt, wat se dat denn för ehr Werbung ünnerbreken. Pietät schriffst anners. In Japan mött se nu ganz wat anners utholen. Wat för'n Supp, wat de Tsunami över de Feller schüfft. Wenn't we'r um dat afsapen AKW geiht, warrn de Windrad-Ökos un sünnerlig de vun Siemens sik we'r freuen. Kött se noch'n poor Dusend Landschaftsutschänner-Apparaten mehr buen un opstellen.
Kolleeg hett mi vun sien Anti-Windröder-Börger-Initiativ vertellt; so mußt dat maken, mit anner Lüüd tosamen un, as he seggt, "sachlich", nich as ik alleen un vull vun Gift un Gall. Keem de beiden letzten Dage nich dorto, de Kopp för'n lütte Gedicht frie un lerdig to kriegen, heff uk we'r to veel de Fernbedeenen quäält, aver in mien Bökers is ja noch so veel binnen, jüst as dat lüttje Stück.




Laat uns man dat eenmol probeeren
kunn villicht ut anner Tieden lehren.
Möten nich de Fählers all we'rhalen
un de Räken duppelt, dreefach betahlen.

Laat uns dat doch eenfach mol versöken
kunn villicht een Tiet lang lücken.
Mutt doch nich glieks för ewig ween.
An't Enne geiht de Minsch de Gang alleen.

Laat uns man, laat uns man
de Minsch, he maakt meist, wat he kann.
Un warrt he uk nich glieks ganz kloog
för'n tweete Mol is Tiet genoog.

Laat uns man nich lang jammern, klagen
eenfach mol'n Tweespänner wagen
geengen alleen  meist veel to lang
kummst nich wiet un geihst nich lang.

Laat uns man, wat annern könen
eenfach doon, dat wat wi mögen.
Gahn de Weg tosamen
mol sehen, wo wiet wi kamen.

Laat uns man, laat uns man
ik versöök dat, hool mi ran
rüüm op un regel mien Papieren
warr mi nich mehr so dull tieren.

T.u.M.V.I.