A Day in the Life - dat Leed is egentlig so groot un dat, wat dor vörfullen is in Hamborg an de Krüüzweg in Eppendörp, so slecht to verdauen, egentlig bruukt't dit Leed nich geven. Man uk wenn du een Wääk later dor steihst un blots opschriffst, wat Du dor sühst, denn is dat al dat halve Gedicht vun een Geschicht, de leider ümmer we'r vertellt warrn mutt. Dat dor mol 'n Waag vun de Bahn afkummt un denn glieks dree Lüüd mitnimmt, wunnert di dat, wo dor so veel Lüüd dat so scheußlig hild hebben un man blots een gude Meter vun Di weg suust dat un bruust dat, man wi leven dor mit, richt uns dor mit in un denken - mehrstiets hebben wi uk recht - wat schull dor groot passeeren? Liekers hett Jens-Jehann mol so richtig henlangt an een Eck, wo't de Minschen nu mol'n beten beter geiht as annerwegens un dat kunnst de Eck een Wääk later al ansehen. Egentlig heff ik een veel to schöne Wuchenend hatt, um dat mit disse Unleed aftosluten, aver mi weer dorna.
Dor is de Krüüzweg
dor is dat ween.
So veel Blöme, Talliglichter
hest noch nie nich sehen.
Een Mann verdüütscht een anner
vun dor, dor keem de Waag
floog so dör de Luft
geeng, de dor stunnen, an de Kraag.
Hier un hüüt
is't so wiet.
Keen Chanx
keen wieter langs.
Hier un nu
he, se, du.
An't Enn de Reis
op de een jedeen geiht.
Dor is de Krüüzweg
op disse Flag is keen ganz arm.
Sitten buten in't Café
Vörvörjohrssünn schient warm.
Vun Kinner liggen Breefen
schrieven, wo ehr ehr Lehrersch fählt.
"Kiffer", nennt se, de dat dä
un de't Geweten seker quäält.
Hier un hüüt
is't so wiet.
Keen Chanx
keen wieter langs.
Hier un nu
he, se, du.
An't Enn de Reis
op de een jedeen geiht.
Dor is de Krüüzweg
dor weer't för annern all.
Jedereen hier överleggt
wenn dat för em kamen schall
dat dor mit trecht un dormit langs
keen hett sodennig wullt
wo wiet schallst trüch gahn, fraagst du na een Schuld.
Hier un hüüt
is't so wiet.
Keen Chanx
keen wieter langs.
Hier un nu
he, se, du.
An't Enn de Reis
op de een jedeen geiht.
T.u.M.V.I.
