Groff - mehr fallt mi dor nich to in, jüst even wull'k mi hier eenfach 'n bet dor an freuen, wo "platt" mien Leven is, dor's nich blots mien Musik, dor is de Mundvull Snack an't Telefun, dor is de Lex, de ik jüst in de Maak heff, aver dat is rein gor nix gegen dat, wat de lütt Dochter mi jüst eben wiest: "Dat is de Nacht" seggt se un sleiht een poor Töne um amoll7 rum an, geiht sinnig na baben un denn strakelt se de Tasten un meent: "Hier is de Sünn". So frie bün'k as Jung mit mien lütt Organa, de poverige Puste-Orgel, nich umgahn, dor heff ik länger vör bruukt, bit dor wat mit Syschteem ruut keem. Ach, wenn se man dorbi blieven wull. Dor is mien lütte Leed vun hüüt 'n bet eentallig gegen. Aver dat is dat lütte Leed to'n Sünnovend, wo ik een Grund harr un we'r nich, denn mien Kinner sünd bi mi un ik kann sehen, wo wiet se al we'r kamen sünd. Hett sach sien Grund, dat wi Olen nich mehr so gau ünnerwegens sünd, wi wurrn de Jungen so oft in de Mööt kamen as de Minsch, de mi bi den Flohmarkt tweemol anstött hett, aver ik harr ja man uk blots Ogen för den olen "Schiet" op de Dische, un dat oole, lütte Spill "Spitz, pass auf!" dat mußt denn ja mit.
Söök mi een Grund
wo mien Gedanken stahn.
Söök mi een Weg
dor könen se langs gahn.
Söök mi een Baben
söök mi een Nerren
will mi nochmol fragen
wohen schall ik pedden.
Söök mi een Licht
wo ik na kiek
bruuk noch een Richt
wo ik langs sliek.
Söök mi een Finster
wo'k wat dörch seh
un uk een Dör
för na buten mit mien Schrää.
Söök na een Hand
de na mi reckt
de mi wiest achteran
wat dor achter steckt.
Söök na een Woord
wat mi wat bedüüd
un mi verkloort
wat een dor jüst süht.
Söök na een Minsch
de bi mi steiht
so een as'k mi wünsch
de mit mi geiht.
Söök mi een Weg
söök mi een Grund
wenn'k överlegg
mit Di heff'k em funnen.
T.u.M.V.I.
