De Boom vör mien Finster bleuhte herrlig un smeet denn sien witte Pracht daal in een Nu un du meenst binah, dat geev Snee; man dit Johr geeng dat allens so gau, uk de Magnolien-Pracht kunnst gor nich fast holen; so gau sünd de dor Bläder al we'r dalfullen. Schall seker wat bedüden, C02, Klimahannel un -wannel. Weer sach dat schönste Osterfest mit Sünnschien satt, un een Witterungskapaun weet dor sach wat ganz un gor Leeges över to seggen. Mi geeng't to gau, na disse taage Winnertiet; liekers hebben wi bald 4 Maande vun disse Johr wegfröhstückt un mötten de Rest nähmen, as he op uns tokummt. Uk wenn dit Leed we' so'n beten sinnig un ohn veel Moot herkummt, is de egentlige Bilanz vun disse Maande gor nich leeg. Verloren heff ik aver uk: Tiet, Frünne, veel, wat't Leven vun mien Kinner utmaakt un de Moot, de ik för mien Arbeit un sünnerlig för mien Muskanteeren bruuk. Man wo veel Leeder heff ik in disse Tiet maakt un wo veel schöne Stünnen heff ik verbröcht.nich toletz bi't Hen un Her twischen Klaveer un Cumputer, um mien Blog to fodern.
2011 dat Fröhjohr keem
de Sünn mit ganz veel Macht
wurr op mol ganz warm un fründlig
harrst dat dacht?
De Boom vör't Huus
leet sik keen Tiet to bleuhen
sühst de Bläder
in de Wind verweihen.
2011 weer de Winter erst so taag
an de Räken för de Aven
to denken gar nicht waagt.
Liekers köfft
de Winterrööd umsunst
jüst as du di
dat veele Bangween sporen kunnst.
2011 de swoore Slag noch ganz wiet weg.
Jede Dag een hier, de di sien Meenen dorto seggt.
Laten de Lüüd
vun ganz wiet weg betahlen
geneeten wi hebben recht
wegen all dat Strahlen.
2011 un al so veel versüümt
Frünne verloren, as mi dat dünkt.
Telefun to wiet weg
Lust alleen to ween
versöken mit dat Fröhjohr
dat Leven uk to leven.
2011 hebben de annern al wat schafft
för mi kost al dat Opstahn de Morgen ganz veel Kraft.
Kunn ik an dat glöven
wat de Sünnschienlicht besteiht
heel ik op mit Töven
wat dat Johr to Enne geiht.
T.u.M.V.I.
