Mittwoch, 13. April 2011

Ik kann bi di ween

Funktioneert - heff ik güstern wedder; aver uk nich ganz un gor; sunst weer de Post mit Leed un allens, wat dor to hören deit, al in disse Blog to läsen. Man denn heff'k em blots "speichert" un nich ruutstellt. Warr so un so een ganz een lütte Paus maken, dat ik de Kopp frie heff för'n lütte Törn na Berlin. Un öven mutt ik uk för mien Optritt in HH.Un wat ik nich noch allens beschicken mutt, un weer so flau de letzten Daag. Helpt ja nix, blots dat Maken un dor Bigahn helpt. Liekers büst mang Minschen un sünd midlerwiel so velen, dat ik dor gor nich mehr rumkamen do un gröten se all un fragen se all, wo't geiht, wat't beter is oder noch so'n beten solala. Dat "ik kann" vun disse Leed steiht dor son beten ohn Övertügen, denn egentlig geiht doch um de Fraag alleen oder nicht, un wenn nich alleen, wo wiet tosamen.Allens noch in mien lütt Book opsammelt in een lichte Stünn an'n verleden Sündagmorgen. Op so'n lichte Stünn hoff ik mol we'r un denn geiht hier, aver nich hüüt, wieter mit Ipe sien Leeder, denn bit 1001 is noch'n Barg to doon.
Ik kann bi di ween
man slapen mußt alleen
kann dien Dröme ahnen
man doch nich sehen.

Ik kann bi di liggen
ik kann bi di ween
man dien Hart sleiht
för di alleen.

Ik kann na di kamen
ik kann bi di ween
man ik warr wedder kamen
dor büst denn alleen.

Ik kann di umfaten
un doon, wi weern een
man mutt di we'r laten
denn de Minsch läävt alleen.

Alleen un een-
mol tosamen ween
ganz een
un denn
uk we'r een anner ween.

Ik kann mit di snacken
un ganz eenig ween
man dien Gedanken
de denkst ganz alleen.

Ik kann di wat wiesen
dorhen mußt du sehen
un dat Begriepen
dat deist ganz alleen.

Ik kann di ganz truen
un ganz bi di ween
man een Huus uns buen
köönt wi nich alleen.

Ik kann di wat langen
un di wat afnähmen
man an dat, wo wi an hangen
hoolt wi fast alleen.

Alleen un een-
mol tosamen ween
ganz een
un denn
uk we'r een anner ween.

T.u.M.V.I.