Und was ist Ihr Feindbild, wuur ik hüüt morgen fraagt, as ik mit de jungen Lüüd in de Gang weer: se harrn ja richtig funkschoneert un all de Bumänner- un -fruuns optellt, de se vun de Medien verköfft kregen hebben. Guido W. keem an erste Stääd, denn weer Rüttgers an de Reeg un Merkel uk wegen dat Ding mit de Atomstrom. De Gehirnwaschgang hett dor ganze Arbeit daan. Wat schull ik seggen, heff se vun den Leserbreef vertellt, wo ik de Kolumnenschriever vun dat Giebelstadt-Blatt een mitgeven harr - ein von seiner eigenen Bedeutungslosigkeit geschundener Provinzredakteur - natürlig weet ik, wo ik vun swöög, wo ik doch uk vun wenig Bedüden plaagt warr, liekers sünd mi disse Kampagnen-Skribifaxe to weddern, man ik heff den Breef nich losschickt, dat Schrieven hett al hulpen. Nu bün ik sogor hüüt avend in de Draav un so regelrecht geniaal is disse Rummsmusik ja nich to nennen, aver dat mußt mol sien, Slagtüg as domols in Vadder sien Garaag un de Orgel warrt quäält. Mien Liebling E.Ode warrt mi hoffentlig nich een mit sien Pistool över dat Fell geven, weil he dor nich mit inverstahn is, wat Schiet. Na sien Kummissar-Tiet hett he sik noch in de Giebelstadt opholen, schaad, wat ik em nich drapen heff. Alleen sien Autobiographie hett mi gewaltig veel geven.
Weer ik so kloog as Kommissar
de Wohrheit in een Nu ruutharr.
Weer ik so kloog as de vun't Blatt
wußt ik bestimmt, passeert glieks wat.
Weer ik so kloog, as Paster is
kennt ik de Moraal vun de Geschicht.
Man ik bün ja leider veel to dumm
un heff de Grund för't Leven nich funnen.
Harr ik een Moot as Supermann
fung keen een Striet mit mi an.
Harr ik so Moot, as David harr
heel mi keen Goliath för Narr.
Harr ik so'n Moot as Don Kischott
stellt ik de Welt gau op den Kopp.
Man ik bün ja leider bang
dorum wußt ik mit mi nix antofangen.
Harr ik de Fliet vun een lütt Imm
wat wurr ik doch veel Hünnig finnen.
Herr ik de Fliet, de Nahwer hett
weern Huus un Hoff wull ganz adrett.
Harr ik de Fliet vun een lütt Fruu
wat weer dat rein hier in mien Huus.
Man ik bün son'n beten fuul un beten flau
dorum geiht bi mi nich gor to gau.
Wenn'k so plietsch as Nietzsche weer
kreeg ik de Pietsch noch eenmol her.
Weer ik so plietsch, so as mien Hund
leep ik in Ruh mien lütte Runden.
Weer ik so plietsch, as ik nie warr
heel ik mi sülven nich mehr so för Narr.
Man ik bün un bliev ja doch to dumm
de Wohrheit vun't Leven heff'k nich funnen.
Bün nich na em.
Bün nich na ehr.
Bün nich as du.
Ik bün blots ik
so seh ik ut.
T.u.M.V.I.
