Egentlig mutt ik ja glücklig ween, fallt mi noch mol we'r so'n Leed to, wat mi wengst bi't Inspälen een grote Freud maakt hett, uk wenn'k dat natürlig nie vör Publikum warr spälen könen, denn to langsam dörvst dor nich herkamen. Un dat mag ik uk egentlig nich, denn gahn mit mi de olen Peerd we'r dör un denn rummst dat düchtig un dat ööv ik uk jüst. Nu schall ik uk noch an'n stillen Friedag mien luten Stücken singen för een 90.Burdsdag. Warrt een Jung ut't Pharisäerland wull henkriegen, uk wenn't nich slech weer, mol na'n Matthäus-Passion to gahn, so as ik se to'n Bispill in Ratzborg hört heff. Dat hiere Leed is natürlig gor nix gegen; is't ehrlig meent? De bittersöte Ogenblick harr ik hüüt morgen, as ik blots ut Tofall mien Ex-Fomilie dreep un mien lütt Deern glieks bi ehren Vadder an de Hand keem.Sodennig harr ik uk dor mol Glück, man wenn't we'r an't Sinneeren un Räsoneeren geiht, denn kamen uk we'r de griesen Gedanken hooch un gahn denn een Ümweg över een verloren Leev, wo ik veel vun vertellen un singen kann. Man de Pries för dat Leedermaken is, wat du toletz nich weetst, wat denn toletz noch ehrlig is an dat Dichten un Singen; de Leeder hebben ehr egen Meenen un schuven de Wöer un de Gedanken in de Richt, wo ehr dat passt. Gerichtetes und ungerichtetes Denken, meent P.Watzlawick, Riemeln vun't eene Enn na't anner, meent V.I.
Midlerwiel büst du so wiet weg
nix mehr in mien Gedanken to di seggt.
Di ut de Ogen ganz verloren
nich mol in mien Hart kunn'k di wohren.
Wenn dat Wehdag ringer warrt
geiht uk dat, wat'k an di harr.
Nich blots dat an Leev un Lust
uk wat du keeneen wünschen schullst.
Midlerwiel versöök'k nich mehr
mi intobilden, wo nix weer.
Hebben dat wull nie ganz versöcht
ennerlei, hett uk nix döcht.
Wenn dat Leven ohne geiht
wo een to lang na hangen deit
is dat sach dat tweete Enn
mußt du di an wennen.
Midlerwiel kiek ik na vörn.
Vun't na achtern Sehen kannst nix lehren.
Stapp för Stapp, Schrää för Schrää
de ik ohne di all dä.
An't besten weer't, wurr di nich sehen
denn kunn uk in mi nix mehr weenen
keen Lengen na dien weeke Mund
wo schön ik di umfaten kunn.
Midlerwiel is't mi een Doon.
Een beten Pieren, wat maakt dat schon.
De Welt, dat Leven höllt nix an
wenn't för twee nich wietergahn kann.
T.u.M.V.I.
