Das Verfertigen der Gedanken - bi't Snacken, so hett Kleist wull seggt, aver bi mi is dat mehr bi't Lopen. So as hüüt, de Avend dör de Giebelstadt - noch'n lütt Rallye trechtkriegen för de 16 jungen Lüüd ut Frankriech, de vun't Hostentor bit na de Dom lopen schöllen un söken sik wat tosamen, to'n Bispill de Inschrifft op son Huus in de lütte Petersgruuv: Il n'est rose sans épines - dor meent de Minsch sach, wo veel Du utholen un betahlen mußt, ehrer Du so'n feine oole Huus we'r op Schick hest. De jungen Lüüd könen denn uk noch de Bunker an'n Domkarkhoff sehen, de nimmt sik Grabowski jüst vör un de hett so'n Lust un rieten de ool Saken in Lübeck weg - dor kann ruhig uk mol'n Kark bi ween as annerletz - he schrifft op sien Plakat: "Die feine Kunst der Zerstörung". Wenn de Bumann dat wußt harr oder Bomben-Harris, de könen sik ja nu de Hand geven, wat sünd wi doch för Künstlers ween. Ja, de Gedanken kamen bi't Lopen, un dor dach ik an een Woord, dat harr'k vörher in't Telefun höört, dat heff ik uk al veel in mien Leeders anklingen laten un denn geeng't uk gau un bi de Tilgenkark (St.Ägidien) keem mi dat an un ik meente, de eensamen Gedanken weegen duppelt swoor.
Alleen kunnst meenen
Gedanken weegen duppelt swoor.
Alleen kunnst meenen
Dien Leven, dor weer nix an wohr.
Alleen kunnst meenen
een jedeen Weg is duppelt lang
un keen Saak, de verdeent
nu dormit antofangen.
Alleen kunnst meenen
bi annern, ja , dor wahnt dat Lück.
Alleen dor bildst Di in
Di sülven lückt keen Stück.
Alleen kunnst meenen
allens stellt sik in de Weg.
Alleen höörst keeneen seggen
läppst sik allens trecht.
Alleen kunnst meenen
de Leev findt nie mehr na Dien Hart.
Alleen kunn ween
dat een ganz koolt un bitter wart.
Alleen een Leven blots in swart un gries.
Alleen de annern weern in't Paradies.
Alleen kunnst meenen
een Sündag is to lang un still.
Alleen geeng't beter
harrst't de Dag över nix as hild.
Alleen, alleen
geihst meist to laat to Bett.
Alleen wenn keeneen Di
ut de Slaapstuuv na sik röppt.
Alleen, alleen, mien Deern
schallst Du Di nich mehr föhlen.
Alleen, alleen Di nich mehr
dör Dien Wehdag quälen.
Alleen, alleen büst Du nich mehr
denn ik bün dor un gah nich we'r.
Much so geern bi Di ween
Weer sülvst to lang alleen.
T.u.M. V.I.
.
