Kontaktanbahnung - wenn't so wiet is, denn passeert't, so as een vun mien Kollegens, de nu uk een lange Tiet so'n bet eensam as ik dör de Giebelstadt schumpeln dä un mit de ik egentlig een Eenspänner-Vereen opmaken wull. Een Dag, "dass Du di Nase ins Gesicht behälst", dor drop ik em mit'n feine, lütte Fru an de Hand, wo kunn dat angahn? Wiehnachtsmarkt in St.Petri, man dor nu jüst'n Deern, de nu ganz vun Ostfreesland kamen weer, bemöten, dor kannst nich mit räken. He hett allens opgäven hier baben, ik heff em ewig lang nich sehen; schall em guud gahn mit sien Leev. Sodennig harr'k denn blots noch een Een-Mann-Eenspänner-Vereen. In dat hiere Leed heff ik mi dat so'n beten utmaalt, wodennig so wat gahn kunn, denn dat eene dat steiht fast: wenn dat dor op ankummt, denn geiht dat nich na "1000 mal berührt und nichts gespürt", denn geiht dat blots liekut.
Dörv ik Di wat fragen
wo ik so bi Di stah
is Di dat genehm
wenn'k'n beten mit Di gah?
Ik kunn Di uk wat wiesen
wi gahn mol dör de Stadt.
Dor gifft dat smucke Hüser
mien Deern, ik wies Di dat.
ViIllicht een lüttje Stünn
villicht een beten mehr
un wenn Du magst
un wenn Du lachst
denn maakt wi dat mol we'r.
Denn maakt wi dat mol we'r.
Dörv ik Di wat fragen
wo ik so mit Di gah
is Di dat genehm
wenn'k Di'n beten ünnerhaak?
Ik kunn Di wat wiesen
wi gahn na een Lokaal
dor gifft dat lecker Spiesen
mien Deern, Du hest de Wahl.
ViIllicht een lüttje Stünn
villicht een beten mehr
un wenn Du magst
un wenn Du lachst
denn maakt wi dat mol we'r.
Denn maakt wi dat mol we'r.
Fraag mi nich
wo dat an liggt
woher, dor nimmt de Minsch den Moot.
Ik dach dor an
dat duert mi to lang
un denn is dat gau to laat.
Dörv ik Di wat fragen
wo ik hier bi Di sitt
wullt Du dat nich wagen
un kummst ganz eenfach mit.
Ik kunn Di wat wiesen
heff Böker in't Regaal
wi gahn de Trepp ganz liesen
de Nahwersch is't egaal.
ViIllicht een lüttje Stünn
villicht een beten mehr
un wenn Du magst
un wenn Du lachst
denn maakt wi dat mol we'r.
Denn maakt wi dat mol we'r.
Dörv ik Di wat fragen
wo ik so bi Di ligg
wullt Du denn nich blieven
bit to't erste Sünnschienlicht?
Ik wurr Di uk wat wiesen
de schöne Morgenlust
un wurr Di dat bewiesen
dat Du bi mi blieven mußt.
ViIllicht een lüttje Stünn
villicht een beten mehr
un wenn Du magst
un wenn Du lachst
denn maakt wi dat mol we'r.
Denn maakt wi dat mol we'r.
Fraag mi nich
wo dat an liggt
woher, dor nimmt de Minsch den Moot
ik dach dor an
dat duert mi to lang
un is uk gau to laat.
T.u.M.V:I:
