Mittwoch, 15. Dezember 2010

Büst we'r ünnerwegens

Unwetterwarnung - muchst knapp glöven, man mußt Du glöven. De erste Naricht kummt mit SMS, denn kiekst na op'n PC un toletz steiht't fast, School fallt wedder ut; wat Du vör harrst, kannst vergetten. Wat Du köfft hest, bruukst nich mehr. Man de mehrsten hebben sik freut, dorum wöllt wi dat denn uk eenfach tolaten. Is uk een vun de Saken, de ik mi ümmer we'r vörnähmen do: Saken, Wöer un wat se maken, de annern, sünnerlig, de wat jünger sünd, eenfach tolaten. Nich mehr an't Janken un Lamenteeren ween. Villicht, dat is mien ganz egen Räken, warrt't Leven för mi denn vun dat Tolaten un Hennähmen wat lichter un ik maak nix duppelt (to'n Bispill dat Inkopen) un dreefach (dat sik Sorgen). Aver jüst dat will nich ümmer lücken, heff för morgen duppelt inköfft un mi um dat Programm dreefach Sorgen maakt un dat ganz umsunst. Dorum schriev ik mi ümmer we'r in't Book Riemel-Reegens, wo't um nix anners deit, as dat Gruveln, Spikuleeren un Verbiestern to överdüweln. Mi dünkt, hüüt harr'k't toletz uk schafft, dorum schall dat lüttje Leed vun vör een poor Weken hier stahn.

Büst we'r ünnerwegens
büst binah al dor
büst al op de Straat
wo de ganze Minschheit fohrt.

Büst al mank de Minschen
hörst den Mundvull Snack
neeger an den Sünnschien
keen Sorgen an de Hack.

Büst al'n bet' tofreden
hest al'n bet' wat schafft
kunnst nähmen un kunnst geven
un kreegst sogor wat af.

Büst nu vull vun Hopen
hest sogor een Plaan
wullt noch ganz wiet lopen
eenmol baben stahn.

Büst nu in Dien Harten
de de Du so lang nich weerst
un Du maakst dat anners
wo Du vun weetst, dat weer verkehrt.

Büst nu froh un dennig
hest hüüt al poormol lacht
mit de annern eenmol eenig
hüüt binah den ganzen Dag.

T.u.M.V.I.