Erster Kunde -Mann mit Mütze, ganzer Tag ist in der Grütze - wat'n Glück, dat de Wiehnachtsmann erst avends kamen deit, sunst wurr he bi de Blomen-Verköpersch, de mi disse Snack todacht hett, slecht oplopen. Un ik mutt seggen, geiht mi noch'n beten nah, disse "Mann mit Mütze"-Snack, denn siet mi dat dor Beest vun Tiet de Hooren vun'n Kopp wegruppt hett, slepp ik so'n Oort Kleih-mi-an-de-Moors-Mütz de ganze Dag; un hett mi gude Deensten daan, sunst harr'k mi in dat lütte Hock, wo'k wahn, noch'n poor Buulen mehr infungen.Ünner mien Mütz trümmeln de Gedanken man blots so vör sik hen; Jens-Jehann hett nich mehr töven mucht un sik mien Fründ sien Fru grepen; twee Dage harr'k noch bruukt för de letzte Wiehnachtspost; de Arger op de Deenststell brummelt uk noch vör sik hen; dat Theaterstück güstern över mien Ool Stimm Bob Dielahn weer nich na mien Gusto. Wunnerst Di, wat de Theater-Lüüd all könen: Rullen spälen, singen, Gitarr spälen - dor segg ik Chapeau, aver dat Stück als solches; man leeg wohrschienlig uk dor an, wat ik den Avend al to möör weer; bün eenmol in't Theater wegsackt, so wat passeert mi sunst blots bi't Fernsehen.
Nu is liekers Wiehnachten, ik freu mi an den Snee, denn ik mutt nich ünnerwegens ween; Inkopen hett fein klappt, mol sehen, wo wi de Dag överstahn. Disse Leed heff ik medden in'n Summer opschreven, lang ehrer ik mol to'n Wiehnachtsmusik inlaadt wurr. Leed is vull vun de bittersöte Lust, wat Du noch eenmol de Kinnertiet trüchhalen kunnst. Un wenn uk nie een Unkel mit Boort bi uns oplopen is, hebben wi doch uk schöne Wiehnachten hatt. Ik wünsch allen een gude Fest.
Bald is Wiehnachtsavend
Wiehnachtsmann schall kamen
denn ik heff em schreven
na sien Dörp in'n Häven.
Wurr noch an em glöven
un nu op em töven
un as all de Minschen
dä ik mi wat wünschen.
Heff em uk verspraken
nix Leeges will'k mehr maken
gah uk na de Kark hen
kann he sik ruhig marken.
Dor is een Rumooren
buten in de Goorn
Steiht he in de Dören
fraagt, wo sünd de Gören.
Weern Jem fein un blied
geev dat uk keen Striet?
Denn dat mutt ik seggen
kann ik nich verdrägen.
Dor heff ik ganz vergetten
wat ik nu lehr siet Weken.
Jüst so as he vör mi steiht
weet ik nich mehr
wo Knecht Ruprecht geiht,
Kann liekers wat kriegen
schall em uk we'r schrieven.
Sing em noch een Leed.
Denn mutt he afstääd.
In de Döns, dor is dat dunkel
ik meent binah, 't weer Unkel
mit een witte Boort
Vadder bringt em na de Poort.
Wiehnachten, wat is dat schaad
kummt in't Johr eerst tämlig laat.
Fröhlig, Summer, Harvst
ehr' dat wedder Winter warrt.
Man denn is Wiehnachtsavend
Wiehnachtsmann schall kamen
denn ik heff em schreven
na sien Dörp in'n Häven.
T.u.M. V.I.
