Wat ist das - so fangt lütt Tony B. den groten Roman von Thomas M. an - un as ik noch meent heff, de Roman kunn een ja uk mol na Platt hen översetten - dor wull ik denn dat "Was ist das" - mit "wat schall dat" överdregen, man wat ool Luther, bi de Thomas M. dat ja utlehnt hett, dor wull mit inverstahn ween weer? Ennerlei, de dat mitkregen hett, weet un hett sik sach wunnert, wat een Blog dor mol'n Nacht över hier binnen weer un denn we'r för poor Stünnen ruutnahmen wurr. Dat "worum" to verdütschen, duert to lang un geiht wiet över dat Leedermaken un Leederbloggen ruut.
Hüüt heff ik'n Tietlang in't Pressezentrum vun Lübeck na Geschinke söcht un natürlig blots för mi wat funnen as to'n Bispill de "Rolling Stone Special", de jedereen so scheußlig bruken deit , vun de 100 besten Beatles-Songs. "A Day in the Life" weer Nummer Een- dor weer'k mit inverstahn, wunnert mi aver över "In my Life", wat se uk mit tämlig wiet vöörn ansett hebben. Aver de Grund weer, mit dat Leed op Rubber Soul harr John anfungen un dichten sik sien Leeder ut een persönlig Sicht op de Welt un op sien Leven, dor keem he natürlig noch'n Stück wieter as mit so'n Popsong ohne sunnerligen Grund as "Hard Day's Night". He hett't denn aver uk schafft, noch'n Stapp wieter to kamen, un över sien Person we'r rin na de Welt, na de Politik sogor un na't Denken un hen un in een Leed op'n Punkt to kamen as in "Imagine". Dat is nu mol een ganz een anner Snack as dat beten Riemeln in mien lütt Book, aver hüüt denken se an'n 8.Dezembermaand 1980 un dat is uk so'n Dag, wo ik noch ümmer allens vun erinnern do; dor weer "der Jugend Zauber für und für" to Enne. As ik vun de Arbeit torüch fohren dä, leepen mi de Tranen man so langs de Backen - dat weer so een vun de ganz trurigen Momenten in mien Leven.
De Minsch schall ja egentlig goot sien, blots lang nich dat, wat he deit un wat he seggt. Annerletz keem dat mol so ganz gau un binah blangenbi ruut, wat in mien Kopp uk anners to geiht, as ümmer so "guud un schöön", as ik dat ümmer geern vörspälen much. Dorum dat Hiere swart op witt:
In de swarte Kamer vun mien Hart
hest Du vörhen gau mol sehen.
Hest Di verfehrt, wo koolt, wo hart
so'n fründlig Minsch uk mol kann ween.
De Kamer un de swarte Farv
höört to mien Denken to.
Heff'k mi annahmen, heff ik arvt
denn uk de Ooln weern sach al so.
De swarte Kamer un de leegen Wöer -
keen Grund to prahlen, dat is wiß.
Verstick spälen nähm ik mi meist vör
uk wenn't nich richtig ehrlig is.
De swarte Kamen hebben anner Lüüd
dat Bangween, Giften un de Haß
mött wi mit umgahn, de ganze Tiet
weil dat Gebot will, dat Du dat schallst.
De swarte Kamer - över de Maten leeg
hett mi so wekeen Dag vergrellt.
Dä meist vör annern, allens in de Reeg
wo't in mi togeeng, nüms vertellt.
De swarte Kamer's vull Liekensott
so veel bröcht ik in Gedanken an'e Kant.
Dat nie dorhen kummt, bewohr mi Gott.
Röhrt gegen binah nüms de Hand.
De swarte Kamer sloot ik geern af
begraav, wat binnen is, to allerletz.
Man't Gift in mi hett't wedder schafft
heff mi we'r sülven opwiechelt un vergrätzt.
De swarte Kamer, de in mien Hart
apen steiht un dat Leven mi utschännt
een guden Dag afslaten warrt
un dat Swarte funn een Ruh un harr een Enn.
T.u.M.V.I.
